امروزه در بيشتر كشورهاي دنيا ازظروف كاغذي به عنوان جايگزين مناسب براي ظروف پلاستيكي به دليل آسيب هاي فراوان به محيط و سلامت انسانها استفاده مي شود .
در اوايل قرن ٢٠ استفاده از ليوان هاي شيشه اي در محل هاي عمومي رايج بود.اين باعث انتقال بيماري از فردي به فرد ديگر ميشد.حتي يكي از محققان بنام پروفسور (Alvin Davison) تحقيقي در مورد اثرات مرگبار به اشتراك گذاشتن ليوان هاي شيشه اي در مدارس انجام داد كه در مجله ي جهان فن در سال ١٩٠٨ به چاپ رسيد.در سال ١٩٠٨ شركت (Dixie (Cup در امريكا اقدام به توليد ليوان كاغذي كردو توانست اولين نمونه ي ليوان هاي كاغذي خود را در قطارهاي يكي از شركت هاي راه آهن به عنوان ليوان يكبار مصرف كاغذي جهت استفاده ي عموم قرار دهد.
در سال ١٩١٧ليوان هاي شيشه اي به طور كلي از دسترس مردم در قطارهاي مسافربري كنار كذاشته شد و ليوان كاغذي توانست جاي ان را به خوبي بگيرد.در سال ١٩۴٢ اين ليوان هاي كاغذيدر بيمارستان ها مورد استفاده قرار گرفت و يك تحقيق در دانشگاه ايالتي ماساچوست نشان داد كه هزينه ي استفاده از ليوان هاي شيشه اي۱/۶ برابر ليوان هاي يكبار مصرف كاغذي مي باشد.همين تحقيقات باعث شد كه صنايع و توليد كنندگان به توليد ليوان كاغذي علاقه مند شوند ودر كشورهاي ديگر از جمله فرانسه آلمان و چين به توليد آن بپردازند.جنس ليوان كاغذي
جنس كاغذي كه در توليد ليوان كاغذي بكار مي رود ، نوعي از كاغذ مخصوص مي باشد كه در پروسه هاي توليد بسته بندي مواد غذايي به كار مي رود.اصولا اين نوع كاغذها كه در تماس مستقيم با مواد غذايي مي باشند از يك طرف متشكل از كاغذ پايه يا گرماژ متفاوت و در يك طرف ديگر پوشش پلي اتيلن مي باشند.استفاده از پوشش پلي اتيلن در اين نوع كاغذ ها باعث مي شود تا اولا اينگونه از كاغذها در محيط زيست زودتر بازيافت شوند و به محيط زيست كمترين صدمه را وارد نمايند و ثانيآ در تماس با مواد غذايي كمترين تاثير شيميايي بر روي آنها داشته باشند و كاملآ بهداشتي باشند.همچنين باعث جلوگيري از انتقال رطوبت مايعات به سطح بيروني ليوان مي شوند.
گرماژ اين كاغذ مصرفي در توليد ليوان كاغذي ميتواند از ٢١٠گرم تا ٢٣٠گرم باشد كه به مقدار وزن پوشش پلي اتيلن و كاغذ پايه بستگي دارد.